Als men een huis gaat bouwen, begint men bij de fundering. Deze moet op wit zand worden gebouwd en bovenal sterk zij: er komt een behoorlijk gewicht op te staan en er moet voorkomen dat er scheuren in de muren ontstaan. Bij een fokker van honden werkt het in principe op dezelfde manier. De fundering ligt bij de reu en de teef die voor de voortplanting zorgen. De fokker gebruikt een vitale teef die gezonde vitale pups ter wereld kan brengen. Ook de kwaliteit van de reu speelt een belangrijke rol. Ook hij maakt 50% deel uit van de voortplanting. De reu zal bijvoorbeeld vrij moeten zijn van overdrachtelijke aandoeningen zoals HD. Bij de aanschaf van een pup is het dan ook zinvol om dit met de fokker te bespreken.
Als een goede teef gedekt door een goede reu, kan een draagtijd van circa 9 weken de worp plaatsvinden. Een goede teef zal voldoende melk produceren om haar pups te voeden. Als de pups 4 weken oud zijn kan er vast voedsel gegeven worden. Maar dan wel in de vorm van zogenaamde vleesvoeding, dus nog geen droge brokken al dan niet in geweekte vorm. Vleesvoeding Compleet is in de meeste dierenspeciaalzaken te verkrijgen. Dit geeft men pups gedurende de eerste 14 dagen. Daarna kunt u overstappen op droogvoeder, want dan is de pup in staat droogvoeder op te nemen en te verteren, mits van goede kwaliteit. ( geen witte producten of iets dergelijks). Het is belangrijk dat u zich aan deze methode houdt. Wanneer u ervan afwijkt wordt en geen goed fundament aangelegd. Vroeg of laat zullen er scheurtjes verschijnen, die voor veel problemen zullen zorgen met alle financiële consequenties problemen achteraf.
Goed voer is zeer belangrijk. En goed voeren niet minder. Veel hondenbezitters maken de fout 's ochtends hondenbrokken te geven en 's avonds nog wat dinner. Al dan niet gemengd met pens of iets anders. Hierbij realiseren zij zich niet dat de spijsvertering van de hond onmogelijk in staat is op één dag twee verschillende soorten hondenvoeder te verwerken. Er ontstaat een onbalans en deze wijze van voeren zal op langere termijn leiden tot afwijkingen waarbij hulp van de dierenarts noodzakelijk zal zijn. Dit had voorkomen kunnen worden met een goed soort hondenvoeder en de juist voedingsmethodiek.
Bij puppies zijn de eerste 13 weken van levensbelang voor de gezondheid in hun verdere leven. Tot aan de vierde week heeft de moeder meestal genoeg melk voor haar pups. Maar in het geval dat er niet voldoende is, kunt u kunstmelk bijvoeren in de vorm van puppymelk, te verkrijgen bij de betere dierenspeciaalzaak. Zoals eerder verteld in dit artikel, kunt u de pups na vier weken wat vast voedsel geven in de vorm van Diepvries vleesvoeder. Zowel de moedermelk, kunstmelk als het compleet vleesvoeder zorgen ervoor dat een goede productie wordt verkregen van verschillende enzymen, hormonen en bacteriën.
Vanaf de zesde week kunnen de pups droogvoeder eten. Geef ze tot de zesde maand 1 dag per week een verse vleesvoeding. Geen blikvoeder want dat is bijna steriel, waardoor de pups een aantal enzymen en bacteriën missen die voor een volledige stofwisseling noodzakelijk zijn. Tijdens zo'n vleesdag mag u geen droogvoeder of andere lekkernijen bijvoeren. Tussen de zevende en de tiende week na de geboorte gaan de pups meestal van de fokker naar de nieuwe eigenaar. Als de pup net bij de nieuwe eigenaar is gearriveerd, is het moeilijk weerstand te bieden aan de verleiding om het diertje te verwennen met extraatjes zoals koekjes, stukjes kaas, worst of andere snacks om hem gehoorzaam te maken. Dit is sterk af te raden daar de natuurlijke balans in het lichaam wordt verstoord. Met strelen bereikt men hetzelfde effect, zoniet beter.
Het calorieverbruik loopt langzaam terug in de verhouding tot het lichaamsgewicht. U kunt de vleesdag nu terugbrengen naar 1 keer per 2 weken. Blijf attent en voer niks bij, want alles wat u extra geeft verstoort de balans van de grondstoffen in het voer en kan ernstige groeifouten veroorzaken. Hou regelmatig controle met uw dierenarts. Zelf ziet u geen fouten omdat u de hond elke dag ziet. Terwijl de meeste groeifouten in deze periode nog te herstellen zijn.
Volwassen honden zijn betekent bij de hond in feite dat het eindgewicht is bereikt en geen nieuwe lichaamscellen meer worden aangemaakt voor de groei, maar uitsluitend ter vervanging van oude lichaamscellen. Zekerheidshalve kunt u stellen dat bij grotere en grote rassen de groeitijd voor reuen 26 maanden en voor teven 24 maanden is. Het is van het grootste belang dat de hond goede voeding blijft krijgen. Alle lichaamscellen moeten immers gezond zijn. De variatie van de benodigde enzymen wordt mogelijk gemaakt door de hoge kwaliteit van het vleeseiwit, respectievelijk de aminozuren daarvan. Ook volwassen honden kunnen een tekort hebben aan bepaalde enzymen en/of bacteriën. Geef daarom altijd wat compleet vers vleesvoeder, minimaal eenmaal per vier weken.
Boven een bepaalde leeftijd heeft de hond een verminderde behoefte aan mineralen, elementen en eiwitten. Maar juist meer behoefte aan ruw vezel, meervoudige onverzadigde vetzuren, vitaminen en zink. De vraag is echter: wanneer moet u overstappen op zogenaamd seniorvoeder? Het is vrij ingewikkeld om dit voor elke hond afzonderlijk te kunnen bepalen. Temeer omdat niet elk ras even oud wordt. Wanneer een hond van pup af aan gewend is aan een bepaald voer waarvan het eiwitgehalte 24% of hoger is, dan zal een hond van bijvoorbeeld 30 kg met circa 7 jaar zeker op seniorvoeder gezet moeten worden. Dit om de nieren van het dier te ontlasten. Huidschilfers zijn ook een indicatie voor de overstap naar seniorvoeder. Kleine rassen worden meestal ouder, namelijk 12 tot 16 jaar. Daarom hoeven deze honden pas na circa 10 jaar over op een seniorvoeder. Hou er wel rekening mee dat het hier om richtlijnen gaat. In bepaalde gevallen kunnen afwijkingen van leeftijd gewenst of zelfs noodzakelijk zijn.
Geef tot aan de 13e week 4 maaltijden per dag. Daarna tot aan de 6e maand 3 maaltijden per dag. Daarna volstaan 2 maaltijden per dag. Voer nooit één maaltijd per dag en laat ook de zogenaamde vastendagen achterwege. Het is onzin, helpt niets en is te vergelijken met dierenmishandeling.